Tot een aantal jaren geleden was print hét communicatiemiddel. Nu is het één van de haast ontelbare mogelijkheden. Persoonlijk vind ik dat een prima ontwikkeling.
Ook ik ben maar wat blij met alle informatie die ik zo makkelijk kan vinden op mijn computer, tablet en smartphone. Ook beroepsmatig zie ik de voordelen van deze ontwikkeling. Dat klinkt misschien raar uit de mond van iemand die met print zijn boterham verdient, maar juist doordat er zoveel minder wordt gedrukt, verdwijnt bij opdrachtgevers veel kennis over print. Wij vullen dit gat.
Mis ik de verdwenen printuitingen dan niet? Ook dat valt mee omdat vooral het drukwerk verdwijnt dat zich richt op actualiteit. Voor achtergrondinformatie blijft print, net als voor reclamefolders en leaflets bestaan. Maar wat juist toeneemt is kwaliteitsdrukwerk. Steeds vaker worden wij gevraagd om werkelijk oogverblindende producties te maken waarbij over elk detail is nagedacht. Iemand maakte eens de vergelijking met de elpee in de muziek. Die was op een haar na dood vanwege de komst van de cd. Toen kwamen de streaming muziekdiensten zoals Spotify en nu ligt de cd op sterven terwijl de elpee een nieuwe plek verwerft. Ik zie dat terug in de vele fotoboeken die wij maken. Voor die foto’s kun je ook een app ontwikkelen maar dat gebeurt niet. Ik heb duizenden foto’s van mijn kinderen op mijn laptop, maar ik bekijk vooral de foto’s die ik in een boek heb gebundeld. Zo’n boek ervaar ik als een cadeautje. En juist daarin zie ik de kracht van print. Ik bewaar zelf nog steeds de kranten uit de jaren dat Feyenoord landskampioen werd of de UEFA-beker won. Maar denk je dat ik ook screendumps van nieuwssites bewaar? Nee, want zoiets zal nooit voelen als een cadeautje. En juist daarin zie ik de kracht van print.
geschreven door: Richard van Haaren
